Sweet as bro! - Reisverslag uit Taupo, Nieuw Zeeland van Nicky Heuvel - WaarBenJij.nu Sweet as bro! - Reisverslag uit Taupo, Nieuw Zeeland van Nicky Heuvel - WaarBenJij.nu

Sweet as bro!

Door: Nicky van den Heuvel

Blijf op de hoogte en volg Nicky

22 Februari 2013 | Nieuw Zeeland, Taupo

Nieuw zeeland is awesome! Hiermee heb ik meteen de twee meest voorkomende zinnen van het land van de kiwis te pakken. Na een kleine twee weken heb ik al besloten dat het mooier dan Australie en veel avontuurlijker. De mensen zijn leuk en hebben een briljant accent. Zoals onze limburgers zingend hun mededelingen ten gehoren brengen en dit de grootste afknapper is, zo zingen de kiwi's ook maar werkt dit uitstekend op je lachspieren. De "i" verandert een soort "o" waardoor we regelmatig dubbel liggen om "do you want fosh and chops", "he did a backflop", "he went for a swom". Als je je geen voorstelling kunt maken, voor een briljant voorbeeld check deze kiwi reclame op youtube 'NZ Anti-Drink driving commercial - Legend'.

Onze eerste week bij de kiwi's bestond met name uit hereniging! We kwamen zondagmiddag aan in Auckland en stonden 's avonds weer op het vliegveld om Silvie en de ouders van Kedie op te halen. Met zn allen hebben we mogen logeren bij ome Maarten en tante Jolanda. Heerlijk, weer een keer een huiselijk sfeertje. Zij hebben ons Auckland en omgeving laten zien waaronder de skytower, een van de tientallen uitgedoofde vulkanen en piha beach een vulkanisch strand waar we baasachtig hebben gebodyboard. Amy, Kedie's nichtje, heeft ons een avond mee op stap genomen wat een groot succes bleek. Woensdagavond, studentenavond, gemiddelde leeftijd bereikt de tig niet. Beeld je in: Meisje danst op plateautje, jongetje gaat achter meisje staan en probeert heupbewegingen te volgen (vaak zonder succes). Meisje draait zich om, er worden hoogstens 20 woorden gewisseld en we hebben een winnaar. Lekker tongen. We verlaten Amy & friends, die ook druk in de weer zijn, om een colaatje te drinken op een terrasje. Dan beleef je toch wel even een pijnlijk momentje waarop je beseft dat je oud wordt. Aan de andere kant krijg ik nog altijd geen alcohol of sigaretten mee zonder mijn ID, zelfs niet als ik zeg "kijk dan, ik heb lachrimpels", dus ik klaag niet!

In het weekend maken we met zn vieren een kleine roadtrip naar het noorden van NZ, Bay of Islands. Onderweg kijk je je ogen uit, het landschap is echt zo mooi. In Bay of Island gaan we een boot op om in de baai, tussen de 144 eilanden, wilde dolfijnen te zoeken. Na een half uurtje varen hebben we een groep gespot, maar cirkelt er ook een haai rond onze boot. Met de gedachte dat ik het water in ga krijg ik het jawsdeuntje niet uit mijn hoofd. Nee hoor no worries, tussen de dolfijntjes zwemmen normaliter geen haaien. We volgen de dolfijnen en wanneer ze wat snelheid verminderen mogen we pogen met ze te zwemmen. Sil en ik staan achteraan in de rij, maar weten het voor elkaar te krijgen als eerst in het water te liggen. Sil voorop en zwemmen alsof je leven ervan afhangt! Helaas zijn de flippers niet in the mood om te spelen dus is het onmogelijk ze bij te houden. Terug de boot op en bij poging twee glij ik als eerst het water in en zwemt flipper 11 maar 2 meter voor me! Echt super vet om mee te maken!

Inmiddels hebben we afscheid genomen van de fam en zitten we op de kiwi experience bus. Deze bus is ideaal, je wordt naar alle mooie plekken gebracht, je overnachtingen worden voor je geregeld, je maakt stops bij vette tracks die je normaal nooit weet te vinden, je wordt gedropt bij de supermarkt zodat je even je boodschappen kunt doen en er wordt zelfs gezegd wanneer je naar de wc moet. Het is lui reizen, je regelt niets zelf, maar ideaal! Dagelijks krijg je een groot aanbod aan activiteiten, want naast een super mooi landschap is dat waar het hier om draait: extreme sports. Alles lijkt even gaaf, maar er moeten keuzes gemaakt worden want de prijzen zijn navenant.

De eerste stop was op hot water beach en zoals de naam al doet vermoeden heeft dit strand heet water. Met onze groep, de mannen een schep in hun hand, gaan we richting strand rond half 9 's avonds. Tijdens laagtij kan je een gat graven waardoor het grondwater naar boven komt. Geloof het of niet, maar dit water is echt hot hot hot, zodat ik tijdens mijn graafbijdrage met mn voeten niet in het water kon blijven staan. Meng het met wat zeewater en een heerlijke jaccuzi is gevormd!

Next day was all about caving in Waitomo. Een grot met stromende beekjes, watervallen en hun famous glowworms. Gehesen in een wetsuite compleet met jas, schoenen, helm met zaklamp en een opblaasband dalen we een pikdonkere grot in om vervolgens over rotsen te klimmen, onder stalactieten te kruipen. Dit allemaal in ijskoud water, thank god for wetsuites. We springen van de watervallen, achterstevoren, zodat je met je bips in de band op het water belandt. Klein plonsje waardoor je ademhaling even stokt wegens het koude water. Vervolgend vormen we met zn allen een treintje, liggend op de tubes en moeten we onze helmlamp uitdoen. Zo peddelen we door een beekje, pikdonker met enkel de lichtjes die de glowworms vormen. Super vet, een grote sterrenhemel. De wormen zijn eigenlijk geen wormen, maar maden en hetgeen wat licht geeft is hun ontlasting. Een marketingstunt omdat geen mens wil komen kijken naar maden met hun shiny shit. Na bijna twee uur in de grotten, als onze armen en voeten gevoelloos beginnen te raken, komt er een eind aan de caving tour.

Wat we ook doen in Nieuw Zeeland is cultuur snuiven. Maori cultuur bij een stam in rotorua, the land of the white cloud. Geen echte stam, maar een commercieel showtje. Desalniettemin zeker de moeite waard. Onze buschauffeur wist de stemming er al goed in te brengen op de heenweg door ons wat van de taal te leren. Als in een kinderklasje op schoolreis werd er door iedereen enthousiast op ingegaan. Bij de stam aangekomen wordt er een welkomsceremonie gehouden waarbij de maori krijgers rare vechtmoves laten zien waarbij ze hun ogen groot opzetten en hun tong nog verder uitsteken dan de gitarist van kiss. Heel grappig om te zien, maar lachen, zelfs een glimlach is verboden uit respect voor de stam. We krijgen een rondleiding door hun dorp waarbij ze ons hun spelen leren. Sil en ik mogen zelfs participeren in de haka, de maori krijgersdans die enkel en alleen voor mannen bedoeld is. Keertje knipogen en ook wij mogen proberen de dans onder de knie te krijgen. De maori stam voert een show op met muziek en dans en wederom de grote, enge, uitpuilende ogen. Na de rondleiding is het tijd voor de hangi. Dit is de wijze van koken. Het eten wordt voor uren onder de grond gekookt en de sappen die op de stenen vallen zorgen voor de rokerige smaak die het eten heeft. Een uitgebreid buffet staat voor ons klaar met vlees, vis, aardappelen, groentes die op deze manier bereid zijn. Heel veel smaak, erg lekker!

Wow we doen veel. Vanmorgen waren we bij een cultureel centrum op een vulkanisch gebied met hete modderbaden en geisers. Water van 96 graden, maar wanneer je dieper gaat bereik je een ondergronds meer waar het water een temperatuur bereikt van 160 graden. Eens in het uur spuit de geiser het water de lucht in tot op een maximale hoogte van 30 meter. Een lekker eitje werd er voor ons gekookt in deze natuurlijke heetwaterbron. De maori stam waar onze gids deel van is, gebruikt dergelijke bronnen dagelijks om eten in te koken. Het centrum heeft ook een kiwi huis. De kiwi is de nationale vogel van New Zealand, maar meer dan 90 procent van de bevolking heeft er nog nooit één gezien. Wij wel :), ronde bolletjes ter grootte van een voetbal met een lange snavel. De kiwis zijn monogaam en hebben dus maar 1 levenspartner. Omdat ze bij het kiwihuis voor voortplanting willen zorgen hebben ze twee exen, die beide hun partner hebben verloren, bij elkaar gezet met het motto "Let the magic happen". Het kan twee kanten op: Of ze worden hopeloos verliefd óf het vrouwtje is niet van de aandacht gediend en maakt het mannetje af. Als het raak is en het vrouwtje is zwanger, legt ze na verloop van tijd een ei"tje". De grootte van dit ei die ze naar buiten moet zien te krijgen is te vergelijken met wanneer wij een vierjarige kind moeten baren. Auw, niet prettig.

Nu gaat er bijna een einde komen aan mijn verslagje en mist het vetste gedeelte helaas! De bedoeling was dat ik nu ongeveer uit een vliegtuig zou springen, maar Jan de Wind laat dit vandaag niet toe. Schade!! Morgen weer een dag.

  • 23 Februari 2013 - 12:20

    Maartje:

    Ahh super vet dames! Echt weer een leuk verslag. Deze keer voor mij extra leuk want New-Zeeland is ook nieuw voor mij, het klinkt allemaal super gaaf iig, voor mij nog meer reden om een x naar New-Zeewland te gaan :) helemaal als jullie NZ zelfs mooier vinden dan Australie (wat veel mensen vinden btw).
    En zo te horen zijn jullie ook nog vol op aan het genieten. Mooooi!
    Ik ben wel al stiekem aan het aftellen wanneer jullie terug komen ;)
    Kan niet wachten op alle foto's en verhalen en om jullie weer te zien.
    Dikke kus!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nicky

Actief sinds 17 Mei 2012
Verslag gelezen: 590
Totaal aantal bezoekers 20813

Voorgaande reizen:

30 September 2012 - 30 Maart 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: