Blanda <3 saté (of toch een frikandel speciaal)
Door: Nicky van den Heuvel
Blijf op de hoogte en volg Nicky
24 Maart 2013 | Indonesië, Ubud
En toen waren we alweer op onze laatste bestemming.. Bali, een paar uurtjes terug in de tijd.
Wanneer we de vlieghal verlaten, komt er direct die broeierige hitte op je af en natuurlijk de herkenbare geuren. Jeuj, geen twijfel over mogelijk, we zijn weer in Azië! Naast hitte en luchtjes ook een overvloed aan pindamannen "miss, taxi taxi?". Aangezien het al laat is en voor ons gevoelsmatig zelfs vijf uur 's nachts, nemen we genoegen met het eerste aanbod en doen we geeneens moeite om te onderhandelen. Een bed, dat is wat we willen en snel graag! Gelukkig hebben we al een hotel geboekt, dus nog geen half uur later doen we onze oogjes toe.
Vroeg uit de veren is wat we zijn de volgende ochtend, met dank aan ons nieuw-zeelands ritme. De gordijntjes vol verwachting open, hopend op een prachtig Bali met zonneschijn en een strak blauwe lucht. Helaas, niets is minder waar, het is grijs en de regen komt met bakken uit de lucht vallen. Tja, die kans zat erin aangezien het regenseizoen is. Wat nu? We kwamen hier om aan onze teint te werken, maar met dit weer krijgen ook wij onze melkflessen weer terug. We informeren aan de balie hoe het weer is op de Gili eilanden (die sowieso al in de planning zaten) en blijkbaar hebben ze er daar weinig last van. Keuze snel gemaakt, tas gepakt en de eerste ferry naar Gili.
Gili is een prachtig eilandje, zo klein dat je er geen motorvoertuigen vindt. Men doet alles op de fiets of met paard en wagen. De sfeer is heel relaxed en de mensen, die vrijwel allemaal oorspronkelijk uit Lombok komen, zijn super vriendelijk. Wij zijn voor een weekje de trotse eigenaars van een bungalowtje, geen stapelbed dit keer, maar voor ieder een tweepersoonsbed. Geen dekens en warm water, maar door de temperatuur is dit ook een overbodige luxe. Hoe onze dagen op Gili eruit zien?
Allereerst worden we gewekt door het gekraai van de hanen. We trekken een bikini aan en zo min mogelijk kleren om als volgt richting strand te vertrekken. We ploffen op een bedje, waar we hooguit tien minuten liggen voordat we als een gek de zee in sprinten om verkoeling te zoeken. We gaan weer liggen, smeren wat olie hier en daar, lezen een boekje of proberen een kakuro puzzel op te lossen. Dit proces herhaalt zich meerdere malen op een dag. In de avond bewonderen we onze gebruinde lichamen met de charmante witte driehoekjes onder de douche, halen we eten op de lokale foodmarket en drinken we wat drankjes in de bar of liggend in de kussens van een restaurantje.
Het leven van een backpacker gaat niet over rozen.
Wat er ook gebeurd is op Gili, is dat ik alwéér een jaar ouder ben geworden. Help, de dertig komt steeds meer in zicht. Gelukkig zijn er mensen, ze komen van mars, die me jong weten te houden. Sommigen definiëren het als cougar, ik zeg dat smaken verschillen en ik er heel dankbaar voor ben. 'S ochtends vroeg, als ik mijn bedje uit kom, komen Kedie en onze gastheer (een leuke jonge pindaman), al zingend naar ons terrasje met een birthdaycake. Een mega brownie, helemaal versierd "Nicky's 26". En lekker is ie ook!! Voor de middag heeft Kedie een verrassing in petto. Na de hele dag zeuren om hints, die ik niet kreeg, was het eindelijk vier uur en tijd voor mn surprise. Indonesische kookworkshop, awesome!! Veel kruiden zijn de revue gepasseerd, naast de voor ons wel bekende producten zoals kip, noodles en vis. Met de prutjes, sausjes en mengelmoesjes, worden heerlijke geuren gecreëerd wanneer ze de hete pan in gaan. Na vier uur kokkerellen doen ook de smaken van de vijf gerechtjes er zeker niet voor onder. Echt jumm, thuis absoluut een keer proberen te evenaren. Papa, je hoeft niet mee te eten hoor. Ons mam bewaart voor jou wel een bordje stamppot.
Na een week op dit paradijs zijn we inmiddels weer terug op Bali en schijnt ook hier de zon. We blijven hier twee dagen om Ubud te verkennen. Vandaag zijn we op de toeristische toer en hebben we een van de locals ingeschakeld om ons wat van Bali te laten zien. Een aantal tempels hebben we bezocht, waarvan één met holy spring. Hier kan men de goden vragen om reiniging van de ziel. Een lange stoet mensen gaat het water in om te bidden en het hoofd te spoelen onder de fonteinen. Kedie en ik denken dat ook wel te kunnen door ons hoofd te besprenkelen met het heilige water.
Na de tempels brengen we een bezoek aan een koffieplantage waar we een proeverij krijgen. Hele lekkere, maar ook de meest ranzige, naar hoestdrank of opkomend braaksel smakende koffies. De duurste koffie die ze hier verkopen is Luwak koffie. Gemaakt van de ontlasting van een klein, bessenetend beestje. De boon of pit in de bes ondergaat een chemische behandeling in de maag van het diertje en hetgeen wat er aan de achterkant weer uitkomt, wordt verzameld. Schoonmaken, roosteren en je hebt je delicatesse. Na de sprinkhaan in Thailand is dit een peulenschil, lekker bekske koffie. De rest van onze tour bestond uit mooie uitzichten op de rijstvelden en de vulcano.
Nog vier dagen genieten in Kuta en dan is het vrijdag tijd om naar huis te aan. En... daar heb ik heel veel zin in!! Xx
Wanneer we de vlieghal verlaten, komt er direct die broeierige hitte op je af en natuurlijk de herkenbare geuren. Jeuj, geen twijfel over mogelijk, we zijn weer in Azië! Naast hitte en luchtjes ook een overvloed aan pindamannen "miss, taxi taxi?". Aangezien het al laat is en voor ons gevoelsmatig zelfs vijf uur 's nachts, nemen we genoegen met het eerste aanbod en doen we geeneens moeite om te onderhandelen. Een bed, dat is wat we willen en snel graag! Gelukkig hebben we al een hotel geboekt, dus nog geen half uur later doen we onze oogjes toe.
Vroeg uit de veren is wat we zijn de volgende ochtend, met dank aan ons nieuw-zeelands ritme. De gordijntjes vol verwachting open, hopend op een prachtig Bali met zonneschijn en een strak blauwe lucht. Helaas, niets is minder waar, het is grijs en de regen komt met bakken uit de lucht vallen. Tja, die kans zat erin aangezien het regenseizoen is. Wat nu? We kwamen hier om aan onze teint te werken, maar met dit weer krijgen ook wij onze melkflessen weer terug. We informeren aan de balie hoe het weer is op de Gili eilanden (die sowieso al in de planning zaten) en blijkbaar hebben ze er daar weinig last van. Keuze snel gemaakt, tas gepakt en de eerste ferry naar Gili.
Gili is een prachtig eilandje, zo klein dat je er geen motorvoertuigen vindt. Men doet alles op de fiets of met paard en wagen. De sfeer is heel relaxed en de mensen, die vrijwel allemaal oorspronkelijk uit Lombok komen, zijn super vriendelijk. Wij zijn voor een weekje de trotse eigenaars van een bungalowtje, geen stapelbed dit keer, maar voor ieder een tweepersoonsbed. Geen dekens en warm water, maar door de temperatuur is dit ook een overbodige luxe. Hoe onze dagen op Gili eruit zien?
Allereerst worden we gewekt door het gekraai van de hanen. We trekken een bikini aan en zo min mogelijk kleren om als volgt richting strand te vertrekken. We ploffen op een bedje, waar we hooguit tien minuten liggen voordat we als een gek de zee in sprinten om verkoeling te zoeken. We gaan weer liggen, smeren wat olie hier en daar, lezen een boekje of proberen een kakuro puzzel op te lossen. Dit proces herhaalt zich meerdere malen op een dag. In de avond bewonderen we onze gebruinde lichamen met de charmante witte driehoekjes onder de douche, halen we eten op de lokale foodmarket en drinken we wat drankjes in de bar of liggend in de kussens van een restaurantje.
Het leven van een backpacker gaat niet over rozen.
Wat er ook gebeurd is op Gili, is dat ik alwéér een jaar ouder ben geworden. Help, de dertig komt steeds meer in zicht. Gelukkig zijn er mensen, ze komen van mars, die me jong weten te houden. Sommigen definiëren het als cougar, ik zeg dat smaken verschillen en ik er heel dankbaar voor ben. 'S ochtends vroeg, als ik mijn bedje uit kom, komen Kedie en onze gastheer (een leuke jonge pindaman), al zingend naar ons terrasje met een birthdaycake. Een mega brownie, helemaal versierd "Nicky's 26". En lekker is ie ook!! Voor de middag heeft Kedie een verrassing in petto. Na de hele dag zeuren om hints, die ik niet kreeg, was het eindelijk vier uur en tijd voor mn surprise. Indonesische kookworkshop, awesome!! Veel kruiden zijn de revue gepasseerd, naast de voor ons wel bekende producten zoals kip, noodles en vis. Met de prutjes, sausjes en mengelmoesjes, worden heerlijke geuren gecreëerd wanneer ze de hete pan in gaan. Na vier uur kokkerellen doen ook de smaken van de vijf gerechtjes er zeker niet voor onder. Echt jumm, thuis absoluut een keer proberen te evenaren. Papa, je hoeft niet mee te eten hoor. Ons mam bewaart voor jou wel een bordje stamppot.
Na een week op dit paradijs zijn we inmiddels weer terug op Bali en schijnt ook hier de zon. We blijven hier twee dagen om Ubud te verkennen. Vandaag zijn we op de toeristische toer en hebben we een van de locals ingeschakeld om ons wat van Bali te laten zien. Een aantal tempels hebben we bezocht, waarvan één met holy spring. Hier kan men de goden vragen om reiniging van de ziel. Een lange stoet mensen gaat het water in om te bidden en het hoofd te spoelen onder de fonteinen. Kedie en ik denken dat ook wel te kunnen door ons hoofd te besprenkelen met het heilige water.
Na de tempels brengen we een bezoek aan een koffieplantage waar we een proeverij krijgen. Hele lekkere, maar ook de meest ranzige, naar hoestdrank of opkomend braaksel smakende koffies. De duurste koffie die ze hier verkopen is Luwak koffie. Gemaakt van de ontlasting van een klein, bessenetend beestje. De boon of pit in de bes ondergaat een chemische behandeling in de maag van het diertje en hetgeen wat er aan de achterkant weer uitkomt, wordt verzameld. Schoonmaken, roosteren en je hebt je delicatesse. Na de sprinkhaan in Thailand is dit een peulenschil, lekker bekske koffie. De rest van onze tour bestond uit mooie uitzichten op de rijstvelden en de vulcano.
Nog vier dagen genieten in Kuta en dan is het vrijdag tijd om naar huis te aan. En... daar heb ik heel veel zin in!! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
