Bye Thailand, Hello Malaysia

Inmiddels hebben we Thailand verlaten en zijn we zojuist gearriveerd in Maleisie. De laatste 2 weken hebben we op de eilandjes ten oosten van Thailand gebivakkeerd..
Ko Samui is het eiland waar we zijn begonnen en daarmee hebben we ook meteen het grootste eiland te pakken.. Een echt eilandgevoel krijg je hier niet, maar het chersonisosgevoel daarentegen is des te meer aanwezig. Als we 's avonds de stad gaan verkennen belanden we allereerst in de rosse buurt van Ko Samui.. Hier en daar een westerse man, gescheiden of de typische eeuwige vrijgezel, omringd door Thaise dames van lichte zeden. Verkeerde afslag.. Een paar straten verder is het feest al in volle gang. Zoals wij op feestvakantie gingen naar Kreta, Lloret, zo zijn hier veel Australiërs en Israëliërs die het hier 2 weken op een zuipen zetten.. Omdat wij niet de beroerdste zijn en wel van een feestje houden, doen we vrolijk mee samen met onze Svenska vänner..

Na Ko Samui hop hop naar het volgende party eiland voor de lang naar uitgekeken half moon party.. Koh Phagnan! We hebben afgesproken met 2 Nederlandse meiden die we op de fiets in Bangkok hebben leren kennen. Op de beruchte avond duiken we eerst een winkeltje in voor een fluoriserende outfit en bodypaint waarmee we alsvolgt 2 uur al onze creatieve uitspattingen op elkaar loslaten.. Als vier flitsende verschijningen duiken we de taxi in op naar de jungle! Daar aangekomen kijken we onze ogen uit.. Stel je voor: iedereen in fluoriserende kleding, schmink en blacklight om het effect 10 keer te versterken. De avond zelf, bestaande uit veel dansen, buckets drank en partypeeps, was één groot gekkenhuis. Zo geslaagd dat we de volgende dag rond een uur of 4 's middags weer enigszins boven water waren en we tegen elkaar zeiden: wow, zullen we Maleisie nog even uitstellen en ook naar de Full Moon gaan.. Quote: Dat schijnt dubbel zo leuk te zijn ;).

Voor de tussentijd gaan we naar het kleinste eilandje van de drie: Ko Tao. De bedoeling is om daar te gaan duiken of snorkelen, maar ons plannetje valt in het water wegens een verschrikkelijke, besmettelijke aandoening.. Koortslip :( Niet in de zon, niet in de zee, want dan gaat t van kwaad tot erger.. Dus wat we doen is liggen op het strand met een shirt over mn hoofd, werken aan onze teint. Ko tao is overigens wel een super mooi en schattig eilandje.. Witte bounty stranden, smalle straatjes met restaurantjes aan het water en de meest romantische zonsondergang ever zittend in de schommelstoel aan een palmboom (waar zijn die mannen als je ze nodig hebt).

Na 4 dagen Ko Tao, terug naar Koh Phangang om Thailand nog even goed af te sluiten. Omdat we de vorige keer weinig hebben gezien van het eiland, huren we dit keer scooters om rond te touren. Nu ben ik echt een held op sokken en heb ik niet zo'n goede ervaringen met scooterrijden, maar no problemo hoor.. Steile hellingen, zandweggetjes vol met stenen, zolang mn scooter het trekt (wat niet altijd het geval was) gaan we ervoor. Door het touren kom je echt de mooiste dingen tegen op het eiland. De beste view points die je uitzicht geven over heel het eiland, heuvelachtige wegen met niets dan groen aan weerszijden en witte verlaten zandstrandjes.. Voor mij persoonlijk een van de leukste dingen die we tot nu toe hebben gedaan, haren in de wind en gas geven.

De avonden voorafgaand aan de Full moon party is er elke avond wel weer een ander feestje. Zo zijn we een kijkje gaan nemen bij het Waterfall festival, Jungle experience en een Pool party. De eerste 2 zijn vergelijkbaar met half moon party. De Pool party is echt een ranzig gebeuren. Precies zoals je ze kent van tv. Een zwembad, dat spreekt voor zich, helemaal vol met dronken mensen die niet van elkaar af kunnen blijven. God weet wat er allemaal in dat water drijft, no way dat ik daar in ga. Dus na een uurtje ongemakkelijk staan te kijken, als 1 van de weinigen die nog kleren aan heeft, kan ik echt niet in de stemming komen. Dan maar een avondje rustig aan.

En dan is het zover.... Volle maan!!! Wederom in de kleurrijke outfits en beschilderd met fluorverf, dit keer naar het strand. Eerst door een super strenge drugscontrole. Het wemelt van de politie. Normaal gesproken betaalt de organisatie een afkoopsom aan de politie zodat er niet gecontroleerd wordt. Maar aangezien het laagseizoen is en er dus minder geld binnen komt voor beide partijen, verdienen ze zo een extra zakcentje. Terug naar het feest. Dat het dubbel zo leuk was kan ik niet zeggen. Dubbel zo druk, dat wel. Heel veel barretjes, aantal verschillende gedeeltes met DJ's. Niet het festivalgevoel zoals op de half moon, maar dat mag de pret niet drukken. Time flies when you're having fun blijkt maar weer want voor ik het wist maakte ik de zonsopgang mee.. Super mooi! Wat ook wel noemenswaardig is, Kedie en ik gingen tegelijkertijd naar huis! Niet bewust want we waren elkaar (zoals altijd) alweer een aantal uurtjes kwijt, maar op weg naar de uitgang zie ik opeens een tall blond girl, kan niet missen..

Terwijl ik dit schrijf zitten we in de trein en zijn we net gearriveerd in Maleisië, niet zonder slag of stoot echter. We zijn gister om 17u aan de reis begonnen en vannacht om 2u zaten we eindelijk in de nachttrein die ons naar de plaats van bestemming brengt. Bij de grensovergang worden onze paspoorten gecontroleerd en ziet men dat we ons visum hebben genegeerd door 2 dagen te lang in Thailand te blijven. Mee naar het politiebureau waar een hoop formulierwerk tevoorschijn komt. De trein die wacht, maar niet voor eeuwig. Voor iedere extra dag moeten we een boete van 500 Baht betalen, dus 1000 Baht per persoon (25 euro). Het probleem is dat we al onze Bahtjes hebben opgemaakt natuurlijk en van pinnen hebben ze hier nog nooit gehoord. Ook een pinautomaat op het treinstation is te veel gevraagd. Dus ik laat mn spullen bij Kedie en sprint als een gek de stad in op zoek naar een ATM. Wel prima om weer een keer iets aan sport te doen, maar vrij stressvol aangezien we de trein niet kunnen missen omdat er slechts 1 per dag rijdt. Ok, gevonden maar fuck ik kan alleen van die Maleisische Ringdingen pinnen. Dus naast een ATM heb ik ook een exchange winkel nodig. Duurt lang! Uiteindelijk met 2000 Baht op zak ren ik weer terug. Kedie en ik willen nog even stiekem de trein in springen zonder te betalen, maar de politieagent staat ons netjes op te wachten. Weer al dat formulierwerk, vingerafdrukken, foto's nemen en aantekening op ons paspoort, zware criminelen! Als we eindelijk door mogen en onze bagage gecontroleerd wordt gaat de bel van de trein en kunnen we nog net op de al rijdende trein springen. Oké, dat laatste is overdreven, maar zou wel cool zijn. De trein heeft gewoon op ons gewacht en een tikkeltje vertraging opgelopen, sorry mensen :)